گوگ

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /گوگ/

اسم

گوگ

1. تکمه گریبان، گوی گریبان. گوگه و گوک و گوکه و قوقه نیز گویند.

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /گِؤگ/

اسم

گوگ

1. مترادف آسمان در زبان فارسی، ولی گاهی به معنی کبود یا کبودی مانند کبودی پوست یا سبزی کیاه هم تعبیر می‌شود.

   گؤگ دِ

   آسمانه. کبوده.

واژه‌های مشتق شده

• گوبگ، گوبلگ، گوگرچین

منابع

• فرهنگ لغت معین