گین
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- لولویی
آوایش[ویرایش]
- [گِین]
پسوند[ویرایش]
گین
- جزء پسین بعضی از کلمههای مرکب مثل خشمگین، شرمگین و به معنی آلوده، دارنده، همراه.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-95-9
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6