کین
فارسی
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- لولویی
آوایش
[ویرایش]- /کِین/
اسم مصدر
[ویرایش]
کین
- کینه، انتقام، جنگ، عداوت، دشمنی.
- به عقیده زبان‌شناسان، کین، گین، کینگی به معنی دژ توصیف شده و احتمالا ریشه لولویی یا کوتی یا مهرانی داشته ولی از زبان عیلامی اخذ شده است.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6