یالانچه
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- بهاری
آوایش[ویرایش]
- /یالان/چه/
قید[ویرایش]
یالانچه
- مترادف دروغ، دروغگو، دروغکی در زبان فارسی، زمانی صرف می‌شود که راجع به کسی قضاوت کنند.
- اُ چؤخ یالانچه دِ.
- اون خیلی دروغگو است.
- اُ چؤخ یالانچه دِ.
- یالانچه از دو بخش یالان - چه شکل گرفته و «چه» پسوند ربط دهنده به واژه اصلی یالان یعنی دروغ است.
مترادف‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ شمس