یِم

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • بهاری

آوایش[ویرایش]

  • /یِم/

اسم[ویرایش]

یم

  1. به معنی علوفه خشک یا کاه و یونجه و خوراک زمستانی دام که در تابستان تهیه، خشک و‌ انبار می‌شد.
  2. (مجاز): گاهی کسی که خوراک مفصلی داشت یا بیش از حد شکم‌چران بود، خوراک او به یم تعبیر می‌شود.
    یمین یِی.
    کاه و یونجه‌ات را بخور.

مترادف‌ها[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]