-ه

فارسی

همچنین ببینید -یده

پسوند

[ـهِ]

1. برای ساختن اسم ابزار (کُنه) به پایان بن مضارع (کنون) متعدی می‌چسبد:

   گیره

   ماله

   سنجه

2. برای ساختن اسم وسیله به پایان بن مضارع (کنون) لازم می‌چسبد:

   پره

   اندیشه

3. برای ساختن اسم فاعل (کننده) به پایان بن ماضی (گذشته) می‌چسبد؛ که به کسی می‌اشارد که مصدر بن هه را انجامیده است:

   آمده: فعلا از آمده‌ها پذیرایی کنید تا باقی هم برسند.

   خورده: لطفا خورده‌ها از پشت میزها بلند شوند!

4. برای ساختن صفت توصیفی به پایان بن ماضی (گذشته) می‌چسبد:

   آمده

   گفته

   دیده

   اندیشیده

5. برای بیانیدن معنی «است» به اسم، صفت یا ضمیر می‌چسبد:

   مَرده: دزد هه مَرده (زن نیست)!

   بزرگه: درخت‌اِ خیلی بزرگه!

   اینه: کار درست اینه!