fugacious

انگلیسی

ریشه‌شناسی

از لاتین fugācius، هم‌خانوادهٔ fugāciter (“ناپایدار”)، از fugāx (“فرّار”)، از fugiō (“من فرار می‌کنم”).

تلفظ

• (uk, us) آیپا: /fju:ˈɡeɪ. ʃəs/

صفت

fugacious (تفضیلی more fugacious، عالی most fugacious)

1. زودگذر، بی‌دوام، زودریز، فرار، ناپایدار
2. آواره

هم‌خانواده

• fugaciously
• fugaciousness

عبارات مرتبط

• fugacity
• fugue