امشاسپند

فارسی

ریشه لغت

• اوستایی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ امشاسپند دارد

آوایش

• /اَمِشاسپَند/

اسم خاص

امشاسپند

1. (قدیم): امشاسفند؛ هر یک از هفت فرشته آیین زردشتی: بهمن، اردیبهشت، شهریور، اسپندارمذ، خرداد، امرداد که در رأس آن‌ها اهورامزدا قرار دارد.

منابع

• فرهنگ لغت معین