بستان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /بِستان/

اسم[ویرایش]

بِستان

  1. ستاندن، گرفتن، چیزی از دیگران با میل یا زور تصاحب کردن.
    شب صحبت غنیمت‌دان و داد خوشدلی بِستان.....که مهتابی دلفروزست و طرف لاله‌زاری خوش (حافظ)
برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=بستان&oldid=842460»