تصریف
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /تَصْریف/
مصدر متعدی
[ویرایش]
تصریف
- (ادبی): صرف فعل، بخشی از دستور زبان عربی، صرف، مشتق ساختن واژه‌ای از ریشه یا مصدر.
- دگرگون ساختن، تغییر دادن، برگردانیدن.
- (تصوف): تصرف.
واژه‌های مشتق شده
[ویرایش]––––
برگردان‌ها
[ویرایش]| ترجمه‌ها | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| ||||||||
منابع
[ویرایش]- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن