خلیفه

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ خلیفه دارد

آوایش

• /خَلیفه/

اسم

خلیفه

1. جانشین، قائم مقام. پیشوای مسلمانان. مفردِ خلفا، خلائف.

آذری

ریشه لغت

• آذری

آوایش

• /خُل/ئیفه/

اسم

خُلیفه

1. کنایه از نخ یا ریسمانی برای به دام انداختن افراد خُل، چل و بی‌عقل.

   منجوق‌های به نخ شده یک تسبیح منتهی به یک دانه درشت منجوق بنام خلیفه می‌شوند که در مجموع استعاره‌ای از به بند کشیدن امت توسط خلیفه است.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین