زکات

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /زَکات/

اسم

زکات (فقه)‎

1. آنچه مسلمانان به حکم شرع واجب است از مال خود برای کمک به مستحقان به امام یا نماینده او بدهند. زکوة.
2. بخشی از مال که به مستمند و درویش دهند.
3. خلاصه چیزی.

کهن واژه

1. زکات ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش زَک - آت قابل تجزیه باشد. زک مبهم است اما «آت» در این اصطلاح پرت کردن، دور ریختن مانند اینکه جوهر خودکار تمام شود و آن را پرت نمایی.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس