سوزن

فارسی

آوایش

[suzan] (زَ)

ریشه‌شناسی

• پهلوی

اسم

1. میله‌ی کوچک فلزی و نوک‌تیز که ته آن سوراخی دارد، نخ را از آن بگذرانند و آن در دوخت و دوز به کار می‌رود.
2. میله‌ای که در تفنگ به فشنگ برخورد کرده، آن را محترق سازد.

(عا.)

1. آمپول، سرنگ. ؛ جای ~سوزن انداختن نیست کنایه از: ازدحام و شلوغی جمعیت.

بن‌مایه

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• آلمانی: Nadel ^de
• اسپانیایی: aguja ^es
• اسلواکیایی: ihla ^sk
• انگلیسی: needle ^en
• ایتالیایی: ago ^it
• پرتغالی: agulha ^pt
• تاجیکی: сӯзан ^tg
• ترکی استانبولی: iğne ^tr
• چکی: jehla ^cs
• روسی: برای بافتن игла ^ru، спица ^ru
• فرانسوی: aiguille ^fr
• گیلکی: درزن
• مازندرانی: درزن
• هلندی: naald ^nl