شریف
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
- عربی
آوایش[ویرایش]
- [شَر/ئیف]
صفت[ویرایش]
شریف
- بزرگوار، بلند قدر.
- پاک نژاد، گه.
واژه‌های مشتق شده[ویرایش]
- شریفه
- شریف، اشرف، نو شرف (نُو شَرَف) از نامها و القاب درباری قدیم ایران در دوره قاجار و ناصری. بزرگوار، بلند قدر، شرفمند. (فرهنگ عمید) آزاده، اصیل، نجیب، باشکوه (فرهنگ فشرده انگلیسی به فارسی آریانپور)
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ عمید. تألیف حسن عمید. موسسه انتشارات امیرکبیر
- فرهنگ فشرده انگلیسی به فارسی آریانپور.