نماز

فارسی

ریشه‌شناسی

• پهلوی

آوایش

• /نَماز/

اسم

نماز

1. عبادت، پرستش. به زبان عربی الصلاة.

   خردمند و کُندآور و سرفراز/ چرا بسته را بُرد باید نماز «فردوسی»

2. عبادت مخصوص مسلمانان که بر طبق نص صریح قرآن کریم در هر روز پنج نوبت بر مسلمانان واجب گردید است. این پنج نوبت را با نام‌های نماز صبح، نماز ظهر، نماز عصر، نماز مغرب و نماز عشاء می‌شناسند.

---

منابع

• فرهنگ لغت معین/ شاهنامه

زبان دیگر

ریشه‌شناسی

• بهاری

آوایش

• /نَم/آز/

اسم مرکب

نماز

1. مترادف کمی اشک چشم با حالت خضوع و خشوع؛ که از دو کلمه نم - آز شکل گرفته است. مقداری نمک اشک.

   نَم آز چَکِد.

   کم نم کشیده.