آدرم
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آدرَم/
اسم[ویرایش]
آدرم
- (قدیم): نمدزین، نمدزین اسب و مانند آن.
- آدرَم در زبان بهاری به دو بخش آ - دَرَم قابل تجزیه است؛ و زمانی مسموع می‌شود که بخواهند با تعجب به دَرَم به معنی چیدن یا دِرو کردن، اشاره کنند.
- درفشی که با آن نمدزین را دوزند.
- زین، سلاح مانند خنجر و شمشیر.
برگردان‌ها[ویرایش]
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین/ فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس