آزن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه‌ لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آزَن/

اسم[ویرایش]

آزن

  1. (قدیمی): آزندن.
    آزن ممکن است در زبان معیار باستان هم کلمه خالص باشد و هم به دو بخش آ - زن قابل تجزیه باشد که ممکن است زَن حاکی از زدن یا زِن حاکی از زنده بودن باشد.
  2. آزن ممکن است با کلمه یا صفت آذر یا آزر هم‌ معنی و به معنی باستانی یعنی خطا کننده، اشتباه رونده و در کل با آذربایجان بی‌ربط نیست.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس