بادشکن
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
صفت[ویرایش]
بادشکن
- (پزشکی): ویژهگی دارو یا خوراکی که نفخ شکم را از بین میبَرَد.
- دارویی که نفخ شکم بنشاند.
- درپیوسته (باد + شکن)
- دارو که نفخ معده بنشاند، که آروغ آرد و باد معده بيرون کند. بادکُش . محلل رياح . کاسرالرياح.
- تمام دانههای چتريان بواسطه اسانسهای خود بهعنوان بادشکن بکار ميروند. (گياه شناسی گل گلاب ص 234)
مثال[ویرایش]
- زيره شکن است .
- حائل ، حاجز برای باد: کوهها بادشکن باشند.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
|
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-91-6