باوریدن
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر گذرا[ویرایش]
- /باوَریدَنْ/
- چیزی را راست/درست/هست دانستن؛ باور کردن:
- من اثر خوب مثبت اندیشی بر زندگی را باوریده‌ام.
- من وجود جن را می‌باورم.
- آیا انتظار دارید که گفته‌هایتان را بباورند؟
- من گفته‌هایش را باوریدم.
فعل[ویرایش]
باوریدن [باوَریدَنْ]
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | باوریدن | ||||||
| بن ماضی | باورید | ||||||
| بن مضارع | باور | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | باوریدم | باوریدی | باورید | باوریدیم | باوریدید | باوریدند | |
| استمراری | می‌باوریدم | می‌باوریدی | می‌باورید | می‌باوریدیم | می‌باوریدید | می‌باوریدند | |
| کامل | باوریده بودم | باوریده بودی | باوریده بود | باوریده بودیم | باوریده بودید | باوریده بودند | |
| التزامی | باوریده باشم | باوریده باشی | باوریده باشد | باوریده باشیم | باوریده باشید | باوریده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌باوریدم | داشتی می‌باوریدی | داشت می‌باورید | داشتیم می‌باوریدیم | داشتید می‌باوریدید | داشتند می‌باوریدند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | باورم | باوری | باورد | باوریم | باورید | باورند | |
| استمراری | می‌باورم | می‌باوری | می‌باورد | می‌باوریم | می‌باورید | می‌باورند | |
| کامل | باوریده‌ام | باوریده‌ای | باوریده/باوریده‌است | باوریده‌ایم | باوریده‌اید | باوریده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌باورم | داری می‌باوری | دارد می‌باورد | داریم می‌باوریم | دارید می‌باورید | دارند می‌باورند | |
| التزامی | بباورم | بباوری | بباورد | بباوریم | بباورید | بباورند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم باورید | خواهی باورید | خواهد باورید | خواهیم باورید | خواهید باورید | خواهند باورید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بباور | بباورید | |||||
| نهی | نباور | نباورید | |||||