بزرگیدن

فارسی

ریشه‌شناسی

بزرگ + ـیدن

مصدر متعدی

1. افزودن بر ابعاد چیزی:

   با خصیصه‌ی `font-size` می‌توان اندازه‌ی فونت را بزدگید.

   براینکه شی‌ها صفحه را بپوشانند، ابعدشان را بزرگیدم.

صرف فعل

بزرگیدن [بُزُرگیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			بزرگیدن
بن ماضی			بزرگید
بن مضارع			بزرگ
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	بزرگیدم	بزرگیدی	بزرگید	بزرگیدیم	بزرگیدید	بزرگیدند
	استمراری	می‌بزرگیدم	می‌بزرگیدی	می‌بزرگید	می‌بزرگیدیم	می‌بزرگیدید	می‌بزرگیدند
	کامل	بزرگیده بودم	بزرگیده بودی	بزرگیده بود	بزرگیده بودیم	بزرگیده بودید	بزرگیده بودند
	التزامی	بزرگیده باشم	بزرگیده باشی	بزرگیده باشد	بزرگیده باشیم	بزرگیده باشید	بزرگیده باشند
	مستمر	داشتم می‌بزرگیدم	داشتی می‌بزرگیدی	داشت می‌بزرگید	داشتیم می‌بزرگیدیم	داشتید می‌بزرگیدید	داشتند می‌بزرگیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	بزرگم	بزرگی	بزرگد	بزرگیم	بزرگید	بزرگند
	استمراری	می‌بزرگم	می‌بزرگی	می‌بزرگد	می‌بزرگیم	می‌بزرگید	می‌بزرگند
	کامل	بزرگیده‌ام	بزرگیده‌ای	بزرگیده/بزرگیده‌است	بزرگیده‌ایم	بزرگیده‌اید	بزرگیده‌اند
	ملموس	دارم می‌بزرگم	داری می‌بزرگی	دارد می‌بزرگد	داریم می‌بزرگیم	دارید می‌بزرگید	دارند می‌بزرگند
	التزامی	ببزرگم	ببزرگی	ببزرگد	ببزرگیم	ببزرگید	ببزرگند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم بزرگید	خواهی بزرگید	خواهد بزرگید	خواهیم بزرگید	خواهید بزرگید	خواهند بزرگید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		ببزرگ			ببزرگید
	نهی		نبزرگ			نبزرگید

برگردان

افزودن اندازه

• انگلیسی: enlarge (en)، expand (en)