بهوضیدن

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

بهـ + ـوض + ـیدن

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. بهینیدن یه چیز با بهینیدن جزءهایش به‌شکل مستقل (موضعی):
    مفسر پایتون دستورهای برنامه را می‌بهوضد.

صرف فعل[ویرایش]

بهوضیدن [بِهْوَضیدَنْ]

برگردان[ویرایش]