ساربان

فارسی

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [سار/بان]

صفت

ساربان

1. نگهبان شتر، شتربان.

   ساربان از دو بخش سار - بان تشکیل شده اما مفهوم باستانی آن انتقال دهنده‌گان اسرا یا اسیران و جنگی بوده است. سار، ساره که بصورت ثار یا ثاره هم نگاشته می‌شود به معنی دربند کردن یا پیچاندن با طناب است.

مترداف‌ها

• کاربان

منابع

• فرهنگ لغت معین

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی:camel-driver
• cameleer
• camel driver