سلمیدن

فارسی

مصدر

• /سَلْمیدَنْ/ سلمـ + ـیدن

1. فرایند برگرداندن تندرستی کسی؛ سالم کردن:

   برای سلمیدن، گاهی بیمار را بستری می‌کنند.

فعل

سلمیدن

• /سَلْمیدَنْ/

1. تندرستی کسی را برگرداندن:

   پزشک هه بیمارش را سلمید.

فعل‌ها
بن واژه			سلمیدن
بن ماضی			سلمید
بن مضارع			سلم
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سلمیدم	سلمیدی	سلمید	سلمیدیم	سلمیدید	سلمیدند
	استمراری	می‌سلمیدم	می‌سلمیدی	می‌سلمید	می‌سلمیدیم	می‌سلمیدید	می‌سلمیدند
	کامل	سلمیده بودم	سلمیده بودی	سلمیده بود	سلمیده بودیم	سلمیده بودید	سلمیده بودند
	التزامی	سلمیده باشم	سلمیده باشی	سلمیده باشد	سلمیده باشیم	سلمیده باشید	سلمیده باشند
	مستمر	داشتم می‌سلمیدم	داشتی می‌سلمیدی	داشت می‌سلمید	داشتیم می‌سلمیدیم	داشتید می‌سلمیدید	داشتند می‌سلمیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	سلمم	سلمی	سلمد	سلمیم	سلمید	سلمند
	استمراری	می‌سلمم	می‌سلمی	می‌سلمد	می‌سلمیم	می‌سلمید	می‌سلمند
	کامل	سلمیده‌ام	سلمیده‌ای	سلمیده/سلمیده‌است	سلمیده‌ایم	سلمیده‌اید	سلمیده‌اند
	ملموس	دارم می‌سلمم	داری می‌سلمی	دارد می‌سلمد	داریم می‌سلمیم	دارید می‌سلمید	دارند می‌سلمند
	التزامی	بسلمم	بسلمی	بسلمد	بسلمیم	بسلمید	بسلمند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم سلمید	خواهی سلمید	خواهد سلمید	خواهیم سلمید	خواهید سلمید	خواهند سلمید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بسلم			بسلمید
	نهی		نسلم			نسلمید

برگردان

• انگلیسی: cure (en)