سُل
فارسی[ویرایش]
گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- [سُل]
اسم[ویرایش]
سُل
- عنصری خالص و پیش‌زمینه برخی اصطلاحات نظیر سلطان، سلاله، سلیمان است.
- سُل ممکن است ریشه و بن‌مایه اصلی صلح باشد ولی به مفهوم باستانی و به زبان معیار حداقل دو معنی چپ دست و پژمردن را دارد.
––––
برگردان‌ها[ویرایش]
ترجمه‌ها
|