قسماندن

فارسی

مصدر گذرا

• /قِسْمانْدَنْ/ قسم + -اندن

1. مصدر انگیزی قسمیدن؛ کسی را به قسمیدن چیزی انگیزاندن:

   با حسن بسته‌ها را بین نیازمندها قسماندم (کاری کردم که حسن بسته‌ها را بین فقرا قسمید).

فعل

قسماندن

فعل‌ها
بن واژه			قسماندن
بن ماضی			قسماند
بن مضارع			قسمان
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	قسماندم	قسماندی	قسماند	قسماندیم	قسماندید	قسماندند
	استمراری	می‌قسماندم	می‌قسماندی	می‌قسماند	می‌قسماندیم	می‌قسماندید	می‌قسماندند
	کامل	قسمانده بودم	قسمانده بودی	قسمانده بود	قسمانده بودیم	قسمانده بودید	قسمانده بودند
	التزامی	قسمانده باشم	قسمانده باشی	قسمانده باشد	قسمانده باشیم	قسمانده باشید	قسمانده باشند
	مستمر	داشتم می‌قسماندم	داشتی می‌قسماندی	داشت می‌قسماند	داشتیم می‌قسماندیم	داشتید می‌قسماندید	داشتند می‌قسماندند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	قسمانم	قسمانی	قسماند	قسمانیم	قسمانید	قسمانند
	استمراری	می‌قسمانم	می‌قسمانی	می‌قسماند	می‌قسمانیم	می‌قسمانید	می‌قسمانند
	کامل	قسمانده‌ام	قسمانده‌ای	قسمانده/قسمانده‌است	قسمانده‌ایم	قسمانده‌اید	قسمانده‌اند
	ملموس	دارم می‌قسمانم	داری می‌قسمانی	دارد می‌قسماند	داریم می‌قسمانیم	دارید می‌قسمانید	دارند می‌قسمانند
	التزامی	بقسمانم	بقسمانی	بقسماند	بقسمانیم	بقسمانید	بقسمانند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم قسماند	خواهی قسماند	خواهد قسماند	خواهیم قسماند	خواهید قسماند	خواهند قسماند
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بقسمان			بقسمانید
	نهی		نقسمان			نقسمانید

برگردان

سبب قسمیدن چیزی

• انگلیسی: divide (en)