نار

شعبه‌های نار

فارسی

ریشه لغت

• عربی
• از عربی ن و ر (n-w-r); از سامی پیشین *nūr-. با آرامی נוּר («آتش»)، که از آن مشتق عبری נוּר (نور، «آتش درخشان») است.

آوایش

• /نار/

اسم

نار

1. در گویش بهاری به انار، نار گفته می‌شود.
2. مخفف انار.

ریشه شناسی۲

بی‌بی نار

اسم

1. دل، یکی از چهار سری ورق بازی.

زبان دیگر

• عربی

اسم

1. آتش، آتیش، آدیش، آذر، ابسار، ابرستمچه.
2. (جمع): نیران.
3. پستان.
4. اشک‌خونین.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: fire
• garnet
• gamboge

منابع

• فرهنگ لغت معین