وصفیدن

فارسی

مصدر گذرا

• /وَصْفیدَنْ/ وصف + ـیدن

1. شباهت/همانندی چیزی را بیانیدن:

   می‌توانی چهره دزد هه را بوصفی؟

   می‌توانی منظره‌ای که دیدی را برایمان بوصفی؟

   خدا بهشت را در قرآن وصفیده است.

فعل

وصفیدن [وَصْفیدَنْ]

فعل‌ها
بن واژه			وصفیدن
بن ماضی			وصفید
بن مضارع			وصف
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	وصفیدم	وصفیدی	وصفید	وصفیدیم	وصفیدید	وصفیدند
	استمراری	می‌وصفیدم	می‌وصفیدی	می‌وصفید	می‌وصفیدیم	می‌وصفیدید	می‌وصفیدند
	کامل	وصفیده بودم	وصفیده بودی	وصفیده بود	وصفیده بودیم	وصفیده بودید	وصفیده بودند
	التزامی	وصفیده باشم	وصفیده باشی	وصفیده باشد	وصفیده باشیم	وصفیده باشید	وصفیده باشند
	مستمر	داشتم می‌وصفیدم	داشتی می‌وصفیدی	داشت می‌وصفید	داشتیم می‌وصفیدیم	داشتید می‌وصفیدید	داشتند می‌وصفیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	وصفم	وصفی	وصفد	وصفیم	وصفید	وصفند
	استمراری	می‌وصفم	می‌وصفی	می‌وصفد	می‌وصفیم	می‌وصفید	می‌وصفند
	کامل	وصفیده‌ام	وصفیده‌ای	وصفیده/وصفیده‌است	وصفیده‌ایم	وصفیده‌اید	وصفیده‌اند
	ملموس	دارم می‌وصفم	داری می‌وصفی	دارد می‌وصفد	داریم می‌وصفیم	دارید می‌وصفید	دارند می‌وصفند
	التزامی	بوصفم	بوصفی	بوصفد	بوصفیم	بوصفید	بوصفند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم وصفید	خواهی وصفید	خواهد وصفید	خواهیم وصفید	خواهید وصفید	خواهند وصفید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بوصف			بوصفید
	نهی		نوصف			نوصفید

برگردان

بیانیدن شباهت

• انگلیسی: describe (en)