وضعیدن
فارسی[ویرایش]
ریشه‌شناسی[ویرایش]
مصدر متعدی[ویرایش]
[وَضعیدَن]
- برپاییدن یا نهادن یه شرایط/حالت/قانون/روش در یه سامانه (سیستم):
- بنظرم، سرپرست‌های هر خانواده باید قانون‌هایی بوضعند که در رفع چالش‌هایشان سودمند باشد.
فعل[ویرایش]
وضعیدن
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | وضعیدن | ||||||
| بن ماضی | وضعید | ||||||
| بن مضارع | وضع | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | وضعیدم | وضعیدی | وضعید | وضعیدیم | وضعیدید | وضعیدند | |
| استمراری | می‌وضعیدم | می‌وضعیدی | می‌وضعید | می‌وضعیدیم | می‌وضعیدید | می‌وضعیدند | |
| کامل | وضعیده بودم | وضعیده بودی | وضعیده بود | وضعیده بودیم | وضعیده بودید | وضعیده بودند | |
| التزامی | وضعیده باشم | وضعیده باشی | وضعیده باشد | وضعیده باشیم | وضعیده باشید | وضعیده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌وضعیدم | داشتی می‌وضعیدی | داشت می‌وضعید | داشتیم می‌وضعیدیم | داشتید می‌وضعیدید | داشتند می‌وضعیدند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | وضعم | وضعی | وضعد | وضعیم | وضعید | وضعند | |
| استمراری | می‌وضعم | می‌وضعی | می‌وضعد | می‌وضعیم | می‌وضعید | می‌وضعند | |
| کامل | وضعیده‌ام | وضعیده‌ای | وضعیده/وضعیده‌است | وضعیده‌ایم | وضعیده‌اید | وضعیده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌وضعم | داری می‌وضعی | دارد می‌وضعد | داریم می‌وضعیم | دارید می‌وضعید | دارند می‌وضعند | |
| التزامی | بوضعم | بوضعی | بوضعد | بوضعیم | بوضعید | بوضعند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم وضعید | خواهی وضعید | خواهد وضعید | خواهیم وضعید | خواهید وضعید | خواهند وضعید | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بوضع | بوضعید | |||||
| نهی | نوضع | نوضعید | |||||