پادگزیدن

فارسی

فعل

پادگزیدن [پادگُزیدَن]

• گزیدن مقدار/حالت مخالف از بین دو مقدار/حالت موجود.

فعل‌ها
بن واژه			پادگزیدن
بن ماضی			پادگزید
بن مضارع			پادگزین
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پادگزیدم	پادگزیدی	پادگزید	پادگزیدیم	پادگزیدید	پادگزیدند
	استمراری	می‌پادگزیدم	می‌پادگزیدی	می‌پادگزید	می‌پادگزیدیم	می‌پادگزیدید	می‌پادگزیدند
	کامل	پادگزیده بودم	پادگزیده بودی	پادگزیده بود	پادگزیده بودیم	پادگزیده بودید	پادگزیده بودند
	التزامی	پادگزیده باشم	پادگزیده باشی	پادگزیده باشد	پادگزیده باشیم	پادگزیده باشید	پادگزیده باشند
	مستمر	داشتم می‌پادگزیدم	داشتی می‌پادگزیدی	داشت می‌پادگزید	داشتیم می‌پادگزیدیم	داشتید می‌پادگزیدید	داشتند می‌پادگزیدند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	پادگزینم	پادگزینی	پادگزیند	پادگزینیم	پادگزینید	پادگزینند
	استمراری	می‌پادگزینم	می‌پادگزینی	می‌پادگزیند	می‌پادگزینیم	می‌پادگزینید	می‌پادگزینند
	کامل	پادگزیده‌ام	پادگزیده‌ای	پادگزیده/پادگزیده‌است	پادگزیده‌ایم	پادگزیده‌اید	پادگزیده‌اند
	ملموس	دارم می‌پادگزینم	داری می‌پادگزینی	دارد می‌پادگزیند	داریم می‌پادگزینیم	دارید می‌پادگزینید	دارند می‌پادگزینند
	التزامی	بپادگزینم	بپادگزینی	بپادگزیند	بپادگزینیم	بپادگزینید	بپادگزینند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم پادگزید	خواهی پادگزید	خواهد پادگزید	خواهیم پادگزید	خواهید پادگزید	خواهند پادگزید
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بپادگزین			بپادگزینید
	نهی		نپادگزین			نپادگزینید