یارستن

فارسی

رِ تَ

فعل

1. توانستن، توانایی داشتن، از عهده برآمدن.

فعل‌ها
بن واژه			یارستن
بن ماضی			یارست
بن مضارع			یار
شخص		مفرد			جمع
		اول شخص	دوم شخص	سوم شخص	اول شخص	دوم شخص	سوم شخص
گذشته		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	یارستم	یارستی	یارست	یارستیم	یارستید	یارستند
	استمراری	می‌یارستم	می‌یارستی	می‌یارست	می‌یارستیم	می‌یارستید	می‌یارستند
	کامل	یارسته بودم	یارسته بودی	یارسته بود	یارسته بودیم	یارسته بودید	یارسته بودند
	التزامی	یارسته باشم	یارسته باشی	یارسته باشد	یارسته باشیم	یارسته باشید	یارسته باشند
	مستمر	داشتم می‌یارستم	داشتی می‌یارستی	داشت می‌یارست	داشتیم می‌یارستیم	داشتید می‌یارستید	داشتند می‌یارستند
حال		من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
	ساده	یارم	یاری	یارد	یاریم	یارید	یارند
	استمراری	می‌یارم	می‌یاری	می‌یارد	می‌یاریم	می‌یارید	می‌یارند
	کامل	یارسته‌ام	یارسته‌ای	یارسته/یارسته‌است	یارسته‌ایم	یارسته‌اید	یارسته‌اند
	ملموس	دارم می‌یارم	داری می‌یاری	دارد می‌یارد	داریم می‌یاریم	دارید می‌یارید	دارند می‌یارند
	التزامی	بیارم	بیاری	بیارد	بیاریم	بیارید	بیارند
آینده	-	من	تو	او	ما	شما	اویان/آن‌ها
		خواهم یارست	خواهی یارست	خواهد یارست	خواهیم یارست	خواهید یارست	خواهند یارست
دستوری		-	تو	-		شما	-
	امر		بیار			بیارید
	نهی		نیار			نیارید