یاغندن
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- ایرانی
آوایش[ویرایش]
- /یاغُندَن/
فعل[ویرایش]
یاغندن
- چپاندن، به زور، و با مچاله کردن درون چیزی کردن.
| فعل‌ها | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| بن واژه | یاغندن | ||||||
| بن ماضی | یاغند | ||||||
| بن مضارع | یاغن | ||||||
| شخص | مفرد | جمع | |||||
| اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | اول شخص | دوم شخص | سوم شخص | ||
| گذشته | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | یاغندم | یاغندی | یاغند | یاغندیم | یاغندید | یاغندند | |
| استمراری | می‌یاغندم | می‌یاغندی | می‌یاغند | می‌یاغندیم | می‌یاغندید | می‌یاغندند | |
| کامل | یاغنده بودم | یاغنده بودی | یاغنده بود | یاغنده بودیم | یاغنده بودید | یاغنده بودند | |
| التزامی | یاغنده باشم | یاغنده باشی | یاغنده باشد | یاغنده باشیم | یاغنده باشید | یاغنده باشند | |
| مستمر | داشتم می‌یاغندم | داشتی می‌یاغندی | داشت می‌یاغند | داشتیم می‌یاغندیم | داشتید می‌یاغندید | داشتند می‌یاغندند | |
| حال | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها | |
| ساده | یاغنم | یاغنی | یاغند | یاغنیم | یاغنید | یاغنند | |
| استمراری | می‌یاغنم | می‌یاغنی | می‌یاغند | می‌یاغنیم | می‌یاغنید | می‌یاغنند | |
| کامل | یاغنده‌ام | یاغنده‌ای | یاغنده/یاغنده‌است | یاغنده‌ایم | یاغنده‌اید | یاغنده‌اند | |
| ملموس | دارم می‌یاغنم | داری می‌یاغنی | دارد می‌یاغند | داریم می‌یاغنیم | دارید می‌یاغنید | دارند می‌یاغنند | |
| التزامی | بیاغنم | بیاغنی | بیاغند | بیاغنیم | بیاغنید | بیاغنند | |
| آینده | - | من | تو | او | ما | شما | اویان/آن‌ها |
| خواهم یاغند | خواهی یاغند | خواهد یاغند | خواهیم یاغند | خواهید یاغند | خواهند یاغند | ||
| دستوری | - | تو | - | شما | - | ||
| امر | بیاغن | بیاغنید | |||||
| نهی | نیاغن | نیاغنید | |||||