آتور

فارسی

تیرانداز

ریشه لغت

• گیرش‌شده از بهاری: اتور

آوایش

• /آ/تور/

اسم خاص

آتور

1. اسامیی که با نام آتش مقدس و پهلوانان اوستا گره خورده؛ آذور، آذر آتور، آتر.

کهن‌واژه

1. آتور ممکن است به دو جزء آ - تور قابل تجزیه باشد و مفاهیم آن در جمله تداعی می‌یابد مانند «پرتاب» یا پرتاب‌گر تیر از کمان. معنای دیگر آن احتمالاً اشاره به نشستن است.

مترادف‌ها

• آرتور، آتروپاتن، آتروپاتکان، آتروپاتگان

---

ترجمه
انگلیسی: âtur

منابع

• تاریخ ماد: ص ۳۴۴