پرش به محتوا

آتور

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • اوستایی

آوایش

[ویرایش]
  • /آ/تور/

اسم خاص

[ویرایش]

آتور

  1. اسامیی که با نام آتش مقدس و پهلوانان اوستا گره خورده؛ آذور، آذر آتور، آتر.
    آتور ممکن است به دو جزء آ - تور قابل تجزیه باشد و مفاهیم آن در جمله تداعی می‌یابد مانند «پرتاب» یا پرتاب کننده که شاید منظور تیرانداز یا تیر انداختن باشد.

در زبان ترکی آتور یا آتر به در جمله خبری به معنای می اندازد به کار میرود

مترادف‌ها

[ویرایش]

––––

برگردان‌ها

[ویرایش]
*نویسه انگلیسی

منابع

[ویرایش]
  • تاریخ ماد: ص ۳۴۴