آتورنیان

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آتورنیان/

اسم مرکب

آتورنیان

1. (قدیم): طبقه موبدان، یکی از طبقات چهارگانه اجتماعی در زمان جمشید به روایت شاهنامه.

   گروهی که آتورنیان خوانی‌اش/ برسم پرستندگان دانی‌اش.

2. ظاهراً صورت صحیح کلمه‌ای است که در نسخه‌های شاهنامه به گونه‌های متفاوت آمده‌است؛ آثوربان، آثروان.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن