آثوربان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- فارسی
آوایش[ویرایش]
- /آثور/بان/
اسم مرکب[ویرایش]
آثوربان
- (قدیم): طبقه موبدان، یکی از طبقات چهارگانه اجتماعی در زمان جمشید بنا به روایت شاهنامه. آتورنیان، آثروان.
- آثوربان ممکن است به صورت آسوربان نیز انشاء گردد و در زبان معیار باستان ممکن است به معنی فرمانده سواره نظام یا رئیس کاروان بوده باشد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ شمس