آثوربان
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آثور/بان/
اسم مرکب
[ویرایش]
آثوربان
- (قدیم): طبقه موبدان، یکی از طبقات چهارگانه اجتماعی در زمان جمشید بنا به روایت شاهنامه. آتورنیان، آثروان.
- آثوربان ممکن است به صورت آسوربان نیز انشاء گردد و در زبان معیار باستان ممکن است به معنی فرمانده سواره نظام یا رئیس کاروان بوده باشد.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن
- فرهنگ شمس