آجین

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • فارسی

آوایش[ویرایش]

  • /آجِین/

صفت نسبی[ویرایش]

آجین

  1. جزء پسین بعضی کلمه‌های مرکب؛ به معنی آجیده شده یا فرو کرده در آن. آجیده، آژده.
  2. شمع‌ آجین: شمع در آن آجیده شده.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین. فرهنگ بزرگ‌ سخن