آرامان
فارسی[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- زبان معیار باستان
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اورامان دارد |
آوایش[ویرایش]
- /آرا/مان/
اسم مرکب[ویرایش]
آرامان
- بُن مضارع آراماندن توصیف شده، اما شاید یک اصطلاح قومی جغرافیایی کهن باشد منسوب به اورامان، اورامانات یا همان ماننای باستانی و در کل قوم کُرد.
منابع[ویرایش]
- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس