پرش به محتوا

آرامان

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه‌ لغت

[ویرایش]
  • زبان معیار باستان
جستجو در ویکی‌پدیا ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ اورامان دارد

آوایش

[ویرایش]
  • /آرا/مان/

اسم مرکب

[ویرایش]

آرامان

  1. بُن مضارع آراماندن توصیف شده، اما شاید یک اصطلاح قومی جغرافیایی کهن باشد منسوب به اورامان، اورامانات یا همان ماننای باستانی و در کل قوم کُرد.
    آرامان ممکن است در زبان معیار باستان به دو بخش آرا - مان قابل تجزیه باشد و به معنی قبیله و عشیره ماننائیان بوده که در اوستا قبایل ویس‌پتی یا ویث‌پتی نامیده می‌شدند.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس