آفتابگزکردن
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- /آفتاب/گَز/کردَن/
اسم مرکب
[ویرایش]آفتابگزکردن
- (گفتگو): بیکار بودن و شغل نداشتن. بیکاری، ولگردی. آفتابچریدن.
مترادفها
[ویرایش]- آفتاب، آفتاب دادن، آفتاب پریدن، آفتاب گرفتن، آفتاب خوردن، آفتاب چریدن، آفتاب سا، آفتاب شدن، آفتاب بالانس، آفتاب پرست، آفتاب به آفتاب، آفتاب پهن شدن، آفتاب بالا آمدن، آفتاب لب بام، آفتاب اندا
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین