آه‌کشیدن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آه/کشیدَن/

مصدر فعل لازم

آه‌کشیدن

1. نفَسی عمیق از سینه برآوردن به نشانه غم، درد، تأسف، و مانند آنها.

   از بس دعا کردند و آه کشیدند، عاقبت اسباب سفر فراهم آمد. «جمال‌زاده»

---

برگردان‌ها

ترجمه
ایتالیایی: sospirare

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن