آينه
ظاهر
فارسی
[ویرایش]گونههای دیگر نوشتاری
[ویرایش]ریشه شناسی
[ویرایش]- فارسی
آوایش
[ویرایش]- [آی/نِه]
اسم
[ویرایش]آینه
- (فیزیک): نوعی سطح صیقلی که نور رسیده از هر جسم را چنان بازمیتاباند که تصویری از آن جسم تشکیل شود.
- هر چیز بسیار صاف و براق.
––––
برگردانها
[ویرایش]ترجمه | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
|
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن: ISBN 964-6961-90-8