آگاه‌مند

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /آگاه/مَند/

صفت

آگاه‌مند

1. (قدیم): دارای آگاهی، آگاه، بصیر، مطلع.

   خدای عزوجل آگاه‌مندی است دانا. «ترجمه تفسیر طبری»

مترادف‌ها

• آگاه، آگاهی، آگاهان، آگاهانه، آگاهاندن، آگاهانیدن، آگاه‌ساختن، آگاه‌شدن، آگاه‌کردن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن