آیه
فارسی
[ویرایش]
ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /آیِه/
آسم
[ویرایش]
آیه
- هر یک از پاره‌های مشخص سوره‌های قرآن یا دیگر کتاب‌های آسمانی. مترادف آیت، مفردِ آیات.
- به هر بخش کوچک از یک سوره از قرآن می‌گویند.
- در گاهشماری قمری اسامی همه ماه‌ها.
کهن واژه
[ویرایش]
- آیه در زبان معیار باستان به کلمه‌ای خالص و به خرس حیوانی درنده و خطرناک بوده که بشر آندوران در مقابله آن عاجز بود.
- شاید از لحاظ درشتی تفاوتی با فیل نداشته باشد ولی این حیوان درنده بود و به دهکده‌ها حمله می‌کرد و انسان را نیز می‌خورد به همین سبب در ذهن بشر کهن خطرناکتر از او وجود نداشت.
برگردان‌ها
[ویرایش]منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین/ فرهنگ شمس