اباحت

از ویکی‌واژه

(اِ حَ)

فارسی[ویرایش]

ریشه‌شناسی[ویرایش]

مصدر متعدی[ویرایش]

  1. حلال کردن، روا دانستن.
  2. جایز.
  3. به تکلیف اعتقادی نداشتن و انجام محّرمات را جایز دانستن.

منابع[ویرایش]

  • فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها[ویرایش]