اباحیه
ظاهر
فارسی
[ویرایش]ریشه لغت
[ویرایش]- عربی
آوایش
[ویرایش]- /اِباحیه/
اسم
[ویرایش]اباحیه
- گروهی که محرّمات دین را جایز میشمارند. اباحتیه.
- اباحیه ممکن است در زبان معیار باستان به دو قسمت اَبا - ئیه قابل تجزیه باشد ؛ که استعاراً به معنی جلب توجه مخاطب به بوی ناخوشایندی از فقدان اخلاقی است.
منابع
[ویرایش]- فرهنگ بزرگ سخن