پرش به محتوا

اباحیه

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • عربی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِباحیه/

اسم

[ویرایش]

اباحیه

  1. گروهی که محرّمات دین را جایز می‌شمارند. اباحتیه.
    اباحیه ممکن است در زبان معیار باستان به دو قسمت اَبا - ئیه قابل تجزیه باشد ؛ که استعاراً به معنی جلب توجه مخاطب به بوی ناخوشایندی از فقدان اخلاقی است.

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ سخن