پرش به محتوا

اتفاق‌کردن

از ویکی‌واژه

فارسی

[ویرایش]

ریشه لغت

[ویرایش]
  • فارسی

آوایش

[ویرایش]
  • /اِتِّفاق/کردَن/

مصدر فعل لازم

[ویرایش]

اتفاق‌کردن

  1. با هم توافق کردن و هم عقیده شدن.
  2. با یکدیگر متحد شدن، همدست شدن، همداستان شدن، هم رأی شدن.

مترادف‌ها

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  • فرهنگ بزرگ‌ سخن/ فرهنگ لغت معین