اثر‌داشتن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثَر/داشتن/

مصدر فعل لازم

اثرداشتن

1. موجب تغییر و دگرگونی شدن؛ مؤثر واقع شدن. نشان داشتن.

   حرف هایش در من اثر داشت، تصمیم را عوض کردم.

مترادف‌ها

• اثر، اثر انگشت، اثر بخشیدن، اثر تاریخی، اثر گذاشتن، اثر کردن، اثر نهادن، اثر نماندن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن