اثر نماندن

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /اَثَر/نَماندَن/

اسم مرکب

اثرنماندن

1. از کسی یا چیزی باقی نماندن: به کلی نابود کردن یا شدن او یا آن.

مترادف‌ها

• اثر، اثر انگشت، اثر داشتن، اثر گذاشتن، اثر کردن، اثر نهادن، اثر بخشیدن

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن