پرش به محتوا

ارتنگ

از ویکی‌واژه

فارسی

ریشه لغت

پهلوی

آوایش

/اَرتنگ/

اسم

ارتنگ (قدیم)‎

نام کتاب مصوّر مانی که در نقاشی به آن مَثَل می‌زنند. نک ارژنگ.

کهن واژه

ارتنگ‌ ممکن است در زبان معیار باستان به صورت اَر - تنگ قابل تجزیه باشد. صورت دیگر تجزیه اَرت - اَنگ می‌باشد.

منابع

فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین

برگرفته از «https://fa.wiktionary.org/w/index.php?title=ارتنگ&oldid=888433»