ارژنگ
فارسی[ویرایش]
ریشه شناسی[ویرایش]
 |
ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ ارژنگ دارد |
آوایش[ویرایش]
[اَ/ژَ]
اسم[ویرایش]
- ~ نام کتاب مانی که دارای انواع نقش و نگار بوده و به موجب آن مانی ادعای پیغمبری داشت.
- ~ نام چاهی که افراسیاب، بیژن را در آن زندانی کرد.
- ~ نام یکی از مرزبانان ترکان در شاهنامه که در ساحل رودشهد با توس گلاویز و کشته شد.
- بدو گفت ارژنگ جنگی منم ..... سرافراز و شیر درنگی منم
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین
ریشه‌شناسی ۲[ویرایش]
آوایش[ویرایش]
- [اَرژ-اَنگ]
اسم مرکب[ویرایش]
ارژنگ
- ارزشمند، مهم
- ارژ-اَنگ
- اشاره به کسی که سخنان بیهوده بر زبان نمی‌راند و خود و گفتار او ارزشمند است.
- ارژ-اَنگ
برگردان‌ها[ویرایش]
|