امردان

از ویکی‌واژه

فارسی[ویرایش]

گونه‌های دیگر نوشتاری[ویرایش]

ریشه لغت[ویرایش]

  • نیاهندوایرانی

آوایش[ویرایش]

  • /اَمرد/آن/

اسم خاص[ویرایش]

امردان

  1. نام یکی از قبایل صحرانشین متافیزیک و مهم پیش از دوران پادشاهی ماد، شاید اسکیت‌ها.
  2. خصوصیات و ویژگی قبیله امردان در چند چیز بود،

۱- به زبان هند و اروپایی متکلم بودند، شاید همان آریاییان نخست هستند.

۲- در آنسوی رشته کوه البرز ساکن بودند به عبارتی جنگل‌نشین و ساحل‌نشین هم شناخته می‌شدند.

۳- مقید به آیین، بویژه آیین میترائیسم یا زرتشت بودند، و شاید نخستین قبیله گرویده به کیش زرتشت پیش از رواج آن کیش باشند [۱].

۴- و مورد چهارم مردی و مردانگی با امردان در طول تاریخ عجین شده است.

جستارهای وابسته[ویرایش]

––––

برگردان‌ها[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. کیش مورد بحث با کیش دوران ساسانیان و زرتشتیگری امروزی کاملا متفاوت بود شاید منظور آیین خضر پیامبر باشد