ان
فارسی[ویرایش]
گونههای دیگر نوشتاری[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- نیاهندوایرانی
آوایش[ویرایش]
- /اَن/
قید[ویرایش]
اَن
- به زبان فارسی پیادهشو، به کسی اطلاق میشد که راکب باشد سوار بر اسب، ارابه، گاری یا هر وسیله نقلیه امروزی مانند اتومبیل سوار شده باشد.
- اَنَ: در گویش گنابادی به معنی یعنی ، اگر ، اینجا میباشد.
زبان دیگر[ویرایش]
ریشه لغت[ویرایش]
- عربی
حرف شرط[ویرایش]
- اگر.
––––
برگردانها[ویرایش]
ترجمهها
منابع[ویرایش]
- فرهنگ لغت معین